Het verborgen gezicht van armoede in Leidschendam-Voorburg wordt met de dag schrijnender. Dat stelt Mirjam Stichter, oprichter van de Stichting Verzorgingsarmoede. Dagelijks hoort zij aangrijpende verhalen van mensen die leven in omstandigheden die niet thuishoren in een welvarende gemeente als Leidschendam-Voorburg:
• Een moeder met drie kinderen uit een blijf-van-mijn-lijfhuis zit zonder eten, kleding en volledige huisraad,
• Een alleenstaande moeder heeft geen fiets of OV-budget voor haar kinderen en zit zonder eten,
• Een dochter, jong meisje, slaapt noodgedwongen op de grond omdat er geen bed beschikbaar is.
Hoewel de gemeente betrokkenheid toont is de omvang van het probleem veel groter dan incidentele hulp kan oplossen. ,,Wat van de buitenkant niet zichtbaar is, is vaak het meest verbijsterend’’, zegt Mirjam Stichter. ,,Dagelijks stromen de noodkreten binnen, en het is overduidelijk dat de verborgen armoede veel groter is dan men denkt.”
Mirjam Stichter roept de gemeente en haar gemeenteraadsleden op om deze urgente problematiek serieus te nemen en structurele oplossingen te bieden. Een plaats op de agenda met hoge prioriteit zou het meest passend zijn. ,,Het is een schande dat dit in een welvarende Gemeente nog steeds voorkomt’’, aldus Mirjam Stichter.