Lieke Muller is geen gemeenteraadslid meer voor het CDA. Ze gaat zelfstandig verder. Tot frustratie van haar partij.

In oktober 2024 vroeg Muller om ‘tijdelijk verlof’ als raadslid. Door omstandigheden (gezondheidsredenen) kon ze er naar eigen mening niet meer de tijd en aandacht aan geven die zij nodig achtte om als goed raadslid te kunnen functioneren.

Van rechtswege staan gemeenteraadsleden 16 weken verlof toe. Dus tot 28 januari 2025.

Kort voor kerstmis 2024 werd Lieke Muller door het CDA benaderd. Of een vertegenwoordiging van bestuur en fractie bij haar langs kon komen. In de idee dat het zou gaan over haar terugkeer in de gemeenteraad zei Muller ‘ja’.

Het gesprek bleek echter een heel andere inhoud te hebben. Lieke Muller werd verzocht haar zetel in de gemeenteraad op te geven. Als reden werd ‘een verschil van inzicht’ genoemd. Het ‘vertrouwen’ van de partij en de fractie in haar was weg.

Feit is dat Lieke Muller in juli 2024 als enig CDA-gemeenteraadslid stemde tegen een PvdA-motie om ketikoti (afschaffing van de slavernij) te gaan vieren. Dat wisten haar fractiegenoten ook, al ver voor de stemming.

Muller doorbrak met haar stemgedrag de ‘fractiediscipline’. En dat werd haar kennelijk een half jaar later nog nagedragen.

Nu is het, mild uitgedrukt, niet echt ‘sjiek’ om iemand die ziek thuis zit te confronteren met ‘ontslag’. Zeker niet voor een partij die de mond vol heeft van naastenliefde, een zorgzame samenleving en fatsoen/een fatsoenlijk Leidschendam-Voorburg.

In de afgelopen maanden zijn er tussen betrokkenen nog diverse gesprekken geweest. Die brachten echter allen geen oplossing. Het CDA bleef op haar strepen staan: Lieke Muller moest de fractie verlaten en haar zetel in de gemeenteraad opgeven.

Dat laatste doet ze dus niet. Lieke Muller gaat als onafhankelijk raadslid, weliswaar met een CDA-hart, door.

Dat is ook haar goed recht. Ze is tenslotte door de inwoners van Leidschendam-Voorburg gekozen. Weliswaar via de CDA-lijst doch als individueel persoon. Ze heeft de eed/belofte als gemeenteraadslid afgelegd en destijds gezworen ‘mijn plichten als lid van de raad naar eer en geweten zal vervullen’.

Daarbij komt dat volksvertegenwoordigers, zoals gemeenteraadsleden, stemmen zonder ‘last of ruggespraak’. Met andere woorden: men oordeelt op basis van eigen inzicht en overtuiging. En dus niet in opdracht van een ander. Zoals een partij of fractievoorzitter.

Lieke Muller heeft het hart op de tong. Wil actie. Is confronterend. Vanuit haar drang dingen in beweging te krijgen, c.q. te regelen, treedt ze regelmatig solistisch op. En dat past niet binnen de bedaarde bestuurspartij CDA. Het wringt want ‘men’ heeft er geen grip op.

Dat kon het CDA allemaal weten van hun partijgenoot. Ook voordat men Lieke Muller op plek drie van de kandidatenlijst bij de gemeenteraadsverkiezing van maart 2022 zette. Maar ja, toen ging het om stemmen trekken. En daar kon de populaire Lieke Muller, woonachtig onder de rook van de Mall en alom bekend, wel voor zorgen (hetgeen ook zo was, red.)

Het was vanaf den beginne eigenlijk al een mislukt huwelijk. Dat nu dus eindigt in een scheiding. Uit eerbied voor haar kiezers en indachtig haar eed gaat Lieke Muller nu zelfstandig verder in de gemeenteraad. Ook al blijft ze lid van het CDA en blijft ze naar eigen zeggen de principes van die partij trouw.

En verder? Mevrouw Muller wil zich nu eerst ‘op de inhoud’ richten. In de zomermaanden wil ze gaan nadenken over de vraag of ze met een nieuwe partij mee wil doen aan de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2026, of ze stopt dan wel, maar die kans is zeer gering, terugkeert bij het CDA.

De christendemocraten moeten zich diep schamen voor de wijze waarop ze de zaak hebben aangepakt. Naastenliefde was er niet bij te bespeuren. Lieke Muller is trouwens al verwijderd van de site van de lokale afdeling. Dat zegt genoeg.

Een jaar of vijf geleden kende het CDA overigens een soortgelijke ‘affaire’. Toen moest de even uitgesproken Gijs Dupont na anderhalf jaar als fractievoorzitter in de gemeenteraad verdwijnen. Hij wilde te veel macht (lees: hij is te eigenwijs) volgens het toenmalige lokale partijbestuur. Destijds moest Ron van Duffelen de brokstukken opruimen. Nu heeft hij, als fractievoorzitter, de brokstukken zelf veroorzaakt. Het kan verkeren.