‘Ze is van een groot politiek probleem met een potentiële kras op haar blazoen, af’. ‘Van de andere kant toonde de wethouder zich tot nu toe een fel voorstandster van de bouw waarbij ferme statements tegenstanders moesten afschrikken’.

Zomaar 2 zinnen uit het hoofdpijndossier ( https://vlietnieuws.nl/2025/04/02/complicatie-bij-plan-brug/ ). Zomaar? Nee niet zomaar, ten eerste een potentiële kras, ik denk zelf eerder aan een zeer diepe kras of is een ravijn een beter woord? De wijze waarop deze wethouder zich presenteerde in dit dossier, is op z’n zachtst gezegd zéér bedroevend, schandelijk en schadelijk.

Schadelijk, ja zeker, door haar optreden is het vertrouwen van de burger in de politiek nog verder gedaald en schuift ze het hoofdpijndossier met een zucht van verlichting door naar de volgende wethouder. Ondanks haar ferme statements, die meerdere malen werden weerlegd, borrelt de vraag naar boven: ‘waarom?’ Als zoveel mensen een petitie tekenen tegen de bouw, als er zoveel flora en fauna wordt vernietigd, als een projectontwikkelaar zich zo onbehouwen en onbetrouwbaar opstelt (starten met natuurvernietigende voorbereidende werkzaamheden), als je je in eerste instantie verschuilt achter de projectontwikkelaar bij een alternatief, dan wordt de vraag ‘waarom?’ wel heel prangend. Waarom is de wethouder zo’n voorstander van dit project? Waarom?!

Een diep, raar onderbuikgevoel van wantrouwen, voedt de gedachte van mogelijke belangenverstrengeling. Is dat terecht? Eerlijk gezegd geen idee, de toekomst zal het leren. Ja, de wethouder is van een groot politiek probleem af, én die potentiële kras op haar blazoen is wat mij betreft, gezien haar handelen, veranderd in een zeer diepe kras of is een ravijn een beter woord?

(J. van Buren)